สารสกัดจากหัวหอม

[ ชื่อละติน ] Allium cepa L.
[ ข้อมูลจำเพาะ ] อัลลิอินอัลคีเลต
[วิธีการตรวจจับ] HPLC
เกี่ยวกับ Onion Extract:
ในสมัยกรีกโบราณนักกีฬากินหัวหอมในปริมาณมากเพราะเชื่อว่าจะทำให้สมดุลของเลือดจางลง นักสู้ชาวโรมันถูกลูบหัวหอมเพื่อกระชับกล้ามเนื้อ ในยุคกลางหัวหอมเป็นอาหารสำคัญที่ผู้คนยอมจ่ายค่าเช่าด้วยหัวหอมและแม้กระทั่งให้เป็นของขวัญ แพทย์รู้จักสั่งจ่ายหัวหอมเพื่ออำนวยความสะดวกในการเคลื่อนไหวของลำไส้และการแข็งตัวและยังช่วยบรรเทาอาการปวดหัวไองูกัดและผมร่วง คริสโตเฟอร์โคลัมบัสได้รับการแนะนำให้รู้จักกับหัวหอมในอเมริกาเหนือในการเดินทางไปยัง Hispaniola ในปี ค.ศ. 1492 หัวหอมยังได้รับการกำหนดโดยแพทย์ในช่วงต้นทศวรรษ 1500 เพื่อช่วยในการมีบุตรยากในสตรีแม้กระทั่งสุนัขและวัวควายและสัตว์เลี้ยงในบ้านอื่น ๆ อีกมากมาย อย่างไรก็ตามหลักฐานล่าสุดแสดงให้เห็นว่าไม่ควรให้สุนัขแมวและสัตว์อื่น ๆ ได้รับหัวหอมในรูปแบบใด ๆ เนื่องจากความเป็นพิษในระหว่างการย่อยอาหาร
ส่วนประกอบหลักของสารสกัดจากหัวหอมคืออัลคิลอัลลิอินที่สำคัญที่สุดคือ 1-propenyl-alliin Propenyl-alliin ถูกแยกออกจากเอนไซม์เพื่อผลิตกรดโพรเพนิลซัลเฟนิก น้ำมันหอมระเหยประกอบด้วยอัลคิลไดซัลไฟด์ในขณะที่เควอซิตินเป็นฟลาโวนอยด์ที่สำคัญที่สุดนอกจากนี้สารสกัดยังมีตัวเร่งปฏิกิริยาทางชีวภาพโดยเฉพาะเอนไซม์เช่นเดียวกับกลูโคไคนินและแร่ธาตุ (Ca, Na, K, Fe)